باران

نمی دانم چرا آسمان هم تشنه باران است، شهر عجیبی داریم ؛ پر از خوبی های بد و پر از  

بدهای خوب !! 

ُُ ُببار ای آسمان بارانُ ُ 

ای ابرها ببارید / بر روی این بیابان / شاید که بوی باران / یادآورد خدا را 

می دانم که ابرها به سیاهی دل من کاری ندارند 

آنقدر او بزرگ است و جودش بیش از قهر که می بارد 

آری می بارد  

بروی خاک تشنه و کودک گرسنه و زمین بایر و جنگل سوزان و چشمهای گریان  

می بارد.